Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ
ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΤΗ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΣΤΟ "ΠΕΤΣΙ" ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ
Ο ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΟΜΩΣ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΒΟΗΘΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ...
Σύμφωνα με τα θερμοκρασιακά δεδομένα ο Ιούνιος πού διανύουμε είναι ο θερμότερος μήνας πού έχει καταγραφεί ποτέ στην Ελλάδα! Και έχουμε ακόμα Ιούλιο και Αύγουστο, πού ως συνήθως φέρνουν τον υδράργυρο στα κόκκινα, αλλά και το θερμικό στρές στα δένδρα.
Ο χειμώνας πού πέρασε ίσως ήταν ο θερμότερος στις κύριες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, πράγμα πού δεν βοήθησε στη διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών. Ταυτόχρονα όμως ήταν και ο πιο άνυδρος στη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγό περιοχή της χώρας, την Κρήτη, πού βιώνει ήδη επικίνδυνη ξηρασία και αρδευτική λειψυδρία, γεγονός πού στρεσάρει επιπλέον τους ελαιώνες.
Την ίδια στιγμή, οι ελαιώνες της Ισπανίας προέρχονται από στρεσάρισμα αρνητικών κλιματικών συνθηκών τουλάχιστον των 2 τελευταίων ετών, μέχρι και τις αρχές της φετινής άνοιξης!
Μόνο ο Μάρτιος είχε ικανοποιητικές βροχοπτώσεις, κυρίως στις κεντροβόρειες (τις ορεινές) περιοχές της Ανδαλουσίας. Οι βροχές αυτές όμως δεν κρίνονται ικανές ώστε να υποστηρίξουν τα ελαιόδενδρα μέσα στο καλοκαίρι. Η αγωνία των ισπανών παραγωγών για συνέχιση των βροχοπτώσεων, φαίνεται ξεκάθαρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των ελαιοπαραγωγών.
Ήδη όμως οι ισπανοί ελαιοπαραγωγοί διαμαρτύρονται για προβλήματα, όχι τόσο στην καρπόδεση πού την θεωρούν μέτρια, αλλά στη διατήρηση των καρπών στα δένδρα. Αναφέρονται σε εκτεταμένες καταστάσεις μαυρίσματος των καρπών (πιθανής μουμιοποίησης) χωρίς μέχρι στιγμής να γνωρίζουν από πού προέρχεται το πρόβλημα!
Στην Ιταλία ακόμα προσπαθούν να συνέλθουν από το μικρόβιο της xylella, γεγονός πού δυσχεραίνεται με τις κλιματικές συνθήκες.
Στην Ελλάδα η παραγωγή δεν μπορεί να εκτιμηθεί σε σύγκριση με στοιχεία παλαιότερων ετών πού κατέγραψαν υπερπαραγωγές, (ποσοστό των οποίων ήταν μόνο στα χαρτιά λόγω επιδοτήσεων). Την εξήγηση την δίνει η Κρήτη, πού πέρυσι δεν πέρασε τους 40 χιλιάδες τόνους σε έξτρα, ενώ φέτος πού θα έπρεπε να υπήρχε καλή παραγωγή, δεν φαίνεται δυστυχώς οι ελαιώνες να έχουν τη δύναμη να φτάσουν σε μέτριες παραγωγικά χρονιές.
Με τα παραπάνω δεδομένα, η Συντακτική Ομάδα του phestos θεωρεί ότι, η προσπάθεια εκτίμησης παραγωγής για τη λεκάνη της Μεσογείου (αλλά και της ποιότητας του ελαιολάδου), για την ερχόμενη σεζόν κρίνεται ως τουλάχιστον ανεύθυνη, λόγω των περίεργων καλλιεργητικά κλιματικών συνθηκών πού επικρατούν πλέον και επηρεάζουν καθημερινά τα δένδρα.
Πλήθος από παρόμοιες εικόνες στα ισπανικά social ελαιοπαραγωγών δείχνουν τη δραματικότητα της κατάστασης |