Έτσι όταν δύο χρόνια πριν, μας σέρβιραν έναν λογαριασμό που είχε μέσα την σαλάτα που φάγαμε εμείς αλλά και τα φιλετάκια που έφαγαν τα γύρω τραπέζια, τρομάξαμε αλλά δεν μιλήσαμε. Φοβηθήκαμε βλέπετε μην μας πουν τζαμπατζήδες. Καθώς το ποσό ήταν πολύ πέρα από τις δυνάμεις μας τους αφήσαμε να μας πάνε χέρι χέρι στην τράπεζα (Τρόικα) όπου και πήραμε ένα τεράστιο δάνειο υποθηκεύοντας το σπιτικό μας (Ελλάδα).
Έχουμε βλέπετε την τύχη να έχουμε στον λογαριασμό μας τις μίζες τους, τα ταξίδια τους , τα ακριβά ακίνητα τους, τις χορηγίες τους σε κανάλια και εκδότες, τις καταθέσεις τους σε εσωτερικό και εξωτερικό. Απ' όσο φαίνεται δεν έχουν καμία διάθεση να επιστρέψουν τα κλεμμένα, και φυσικά δεν το συζητώ για να τιμωρηθούν, εξού και οι απεγνωσμένες προσπάθειές τους να κρατηθούν στην εξουσία. Πόσοι λοιπόν από εσάς θέλετε να περάσουμε μία και δύο δεκαετίες σκληρής λιτότητας για να πληρώσουμε τα σπασμένα τους;
O μόνος λογικός δρόμος είναι να δούμε το Μνημόνιο για αυτό που είναι. Mια καλοστημένη κομπίνα! Έχω όλη την καλή διάθεση να πληρώσω αλλά ΜΟΝΟ αυτά που χρωστάω εγώ!
Αναγνώστρια