ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΡΑΓΕ Η ΚΑΡΠΑΘΟΣ ΕΥΚΟΛΟ ΣΤΟΧΟ ;
Διεθνείς Συνθήκες των αρχών του προηγούμενου αιώνα, που δεν έχουν πλέον ουσιαστική ισχύ και συνθήκες που δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος, επικαλείται η Τουρκική πλευρά για να θέσει θέμα αποσταρτικοποίησης Ελληνικών νησιών του Αιγαίου.
Η Τουρκία του καθεστώτος Ερντογάν δεν κρύβει πια τα νεοοθωμανικά μεγαλεία που οραματίζεται, απ' τη γελοιότητα των οποίων διασύρεται ήδη στη διεθνή κοινότητα.
Για να μη σας ζαλίζουμε με ημερομηνίες και συνθήκες, προχωράμε κατευθείαν στο διαταύτα της συγκεκριμένης τουρκικής απαίτησης, κι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από την επίτευξη ενός σοβαρού ευάλωτου σημείου άσκησης πίεσης προς την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, με την απασχόλησή της στην εξεύρεση τρόπου άμυνας των νησιών.
Με την παρούσα αμυντική θωράκιση των νησιών πρώτης γραμμής, αποτελεί απονενοημένο τόλμημα για την Τουρκία η όποια προσπάθεια επιθετικής απόβατικής ενέργειας.
Κυρίως όμως, σ' αυτή της την προσπάθεια της λείπουν οι βάσιμες πολιτικοδιπλωματικές αφορμές (π.χ. η υποστήριξη μουσουλμανικού πληθυσμού κτλ), τις οποίες δεν διαθέτει καν αλλά και δεν δύναται να δημιουργήσει απαιτούμενες διεθνείς νομιμοποιήσεις για να κινηθεί δυτικότερα καταλαμβάνοντας νησιά του Αιγαίου.
Γνωρίζοντας αυτή την αδυναμία, προχώρησε στο εφάνταστο σχέδιο της «Γαλάζιας Πατρίδας», υποστηρίζοντας ότι δικαιούται μέρος της θάλασσας του Αιγαίου που γειτνιάζει με το ηπειρωτικό έδαφος της, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Μάλιστα στο θαλάσσιο τμήμα αυτό βρίσκονται και μεγάλα κατοικημένα Ελληνικά νησιά, στα οποία δεν αναγνωρίζει ούτε κάν υφαλοκρηπίδα.
Ο στόχος της Τουρκίας βέβαια είναι τα πιθανά ενεργειακά κοιτάσματα που βρίσκονται στο βυθό του Αιγαίου και στο τμήμα της ανατολικής Μεσσογείου νότια της Κρήτης και μέχρι την περιοχή της Κύπρου.
Αυτός είναι ο μόνος λόγος για το έντονο όψιμο ενδιαφέρον της Τουρκίας στο δυτικό και νότιο θαλάσσιο χώρο που περιβάλλει την ενδοχώρα της.
Με τις παρούσες συνθήκες, η Τουρκία αδυνατεί να επιτύχει οποιοδήποτε κέρδος στο θαλάσσιο αυτό χώρο. Χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό (τύπου αεροπλανοφόρου, και εκσυχρονισμένων αεροναυτικών μέσων) για να μπορεί να υπολογίζει σε επικράτηση της σε θαλάσσιες περιοχές. Γι αυτό εκτιμούμε ότι προς το παρόν δεν θα επιδιώξει κλιμάκωση και "θερμές" καταστάσεις αλλά θα συνεχίσει τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, κυρίως προς αυτή την κατεύθυνση.
Στην Τουρκία επίσης λείπει η εμπειρία σε θαλάσσιες επιχειρήσεις, η οποία όμως, πάντα έχει επικαιροποιημένους σχεδιασμούς για εκμετάλλευση αδυναμιών της χώρα μας. Κυρίως αδυναμιών σε πολιτικό επίπεδο (αλλαγή νέων κυβερνήσεων και χειρότερα, κυβερνητική αστάθεια).
Σε μια τέτοια κατάσταση, η πιθανότερη επιλογή της Τουρκίας για θερμό επεισόδιο θα μπορούσε να περιλαμβάνει την κατάληψη νήσου 2ης γραμμής, μη εξοπλισμένης, και ικανής να υποστηριχτεί επιχειρησιακά από το τουρκικό έδαφος. Η κατάληψη του νησιού αυτού θα δημιουργήσει σταρτηγικά πλεονεκτήματα στα τουρκικά σχέδια και θα είναι δύσκολο να υποστηρικτεί ή και να αντιμετωπιστεί από την ελληνική ενδοχώρα.
Ποιά λοιπόν ελληνικά νησιά παρέχουν τέτοια πλεονεκτήματα?
Ενστικτωδώς απορρίπτουμε νησιά του κεντροβόρειου Αιγαίου, οπότε το μόνο που μένει και προσφέρει πλεονεκτήματα στην τουρκική πλευρά, είναι το νησιωτικό συγκρότημα Καρπάθου - Κάσου.
Απομακρυσμένο από την Ελληνική ενδοχώρα, με σχεδόν ίση απόσταση από τις 2 σοβαρές στρατιωτικές αεροπορικές βάσεις Σούδας και Ντάλαμαν. Παρέχει τη δυνατότητα βάσης για έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής ανατολικά της Κρήτης, εμπίπτει υποστηρικτικά ως δικαιολογία στη θεωρία της "γαλάζιας πατρίδας" και δίνει το πλεονέκτημα του αρχικού, αλλά σοβαρού, διαχωρισμού του Αιγαίου στη μέση.
Διαθέτει ικανοποιητικό λιμένα και αιγιαλό προσέγγισης στα ανατολικά και αεροδρόμιο στο νότιο τμήμα. Αλλά κυρίως δεν διαθέτει ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και μονάδες.
Επιμένουμε στην άποψή μας ότι, η Τουρκία δεν θα ξεκινήσει θερμές εχθροπραξίες με μόνο κέρδος την κατάληψη μικρονήσου κοντά στα παράλιά της.
Επίσης, για το Ισραήλ αποτελεί θέμα ΖΩΤΙΚΗΣ σημασίας η ΜΗ επέκταση της ισλαμικής Τουρκίας ούτε μέτρο δυτικότερα. Γι αυτό εκτιμούμε ότι έχει εμπλακεί ήδη πληροφοριακά, τουλάχιστον, αλλά σε περίπτωση θερμής κλιμάκωσης θα έχει σίγουρα ενεργότερο ρόλο (απλά να υπενθυμίσουμε ότι το Ισραήλ διαθέτει τουλάχιστον 27 F-35adir).
Η συντακτική ομάδα phestos
