 |
Ο "ΚΑΚΟΤΕΧΝΗΣ"- ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ "ΑΕΡΙΤΖΗΔΕΣ" ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Ο κρατικός παρεμβατισμός, τον οποίο πολλοί θεωρούν ως τη λύση για όλα τα προβλήματα, ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων.
Οι καλλιέργειες αναδιαρθρώνονται όταν τα προϊόντα που παράγουν δεν «τραβούν» στην αγορά.
Αυτό συνέβη κατά βάση με τη σταφίδα η οποία δεν περπατούσε στην αγορά και εξακολουθεί να έχει πρόβλημα στη διάθεσή της.
Σε πολλές περιπτώσεις το κράτος δεν μπορεί να στηρίξει προϊόντα ούτε καν στην εσωτερική αγορά, ενώ όπως έχει αποδειχτεί δεν μπορεί να κάνει ούτε ένα επιτυχημένο ψεκασμό δακοκτονίας !
Αυτό που κυριαρχεί είναι ο ανταγωνισμός, αν δηλαδή ένα προϊόν είναι ποιοτικό και βέβαια αν προσφέρεται σε τιμή που ο αγοραστής θεωρεί λογική και διατίθεται να πληρώσει.
Η ανάδειξη, η κατοχύρωση και η προστασία των ποιοτικών χαρακτηριστικών των τοπικών αγροτικών προϊόντων της Κρήτης είναι ο ένας πυλώνας πάνω στον οποίο θα πρέπει να κινηθούν όλοι τα επόμενα χρόνια.
Η εποχή της εκμετάλλευσης του ανοργάνωτου και αδαή ελαιοπαραγωγού (χαρακτηριστικό του αγρότη της περιφέρειας για πολλά χρόνια) από κύκλους μεταπρατών μπορούμε να πούμε ότι ανήκει πλέον στο παρελθόν.
Η σύνδεση των μοναδικών ποιοτικών χαρακτηριστικών του κρητικού ελαιολάδου με την υγεία, τον σύγχρονο τρόπο διατροφής και τον τουρισμό, είναι το άλλο μεγάλο ζήτημα για την περιοχή.
Τα αγροτικά προϊόντα για να αποδώσουν απαιτούν ποιότητα και ανταγωνιστικότητα σε όλα τα στάδια της οργάνωσής τους.
Η κατανόηση των νέων συνθηκών είναι απαραίτητο στοιχείο για να καταλάβουμε όλοι μας ότι πρέπει να σταματήσουμε να συντηρούμε τις ξεπερασμένες δομές του χθες.
Το παλιό, σε κάθε του μορφή, θα πρέπει να δώσει τη θέση του στο νέο.
Αυτό συνέβη κατά βάση με τη σταφίδα η οποία δεν περπατούσε στην αγορά και εξακολουθεί να έχει πρόβλημα στη διάθεσή της.
Σε πολλές περιπτώσεις το κράτος δεν μπορεί να στηρίξει προϊόντα ούτε καν στην εσωτερική αγορά, ενώ όπως έχει αποδειχτεί δεν μπορεί να κάνει ούτε ένα επιτυχημένο ψεκασμό δακοκτονίας !
Αυτό που κυριαρχεί είναι ο ανταγωνισμός, αν δηλαδή ένα προϊόν είναι ποιοτικό και βέβαια αν προσφέρεται σε τιμή που ο αγοραστής θεωρεί λογική και διατίθεται να πληρώσει.
Η ανάδειξη, η κατοχύρωση και η προστασία των ποιοτικών χαρακτηριστικών των τοπικών αγροτικών προϊόντων της Κρήτης είναι ο ένας πυλώνας πάνω στον οποίο θα πρέπει να κινηθούν όλοι τα επόμενα χρόνια.
Η εποχή της εκμετάλλευσης του ανοργάνωτου και αδαή ελαιοπαραγωγού (χαρακτηριστικό του αγρότη της περιφέρειας για πολλά χρόνια) από κύκλους μεταπρατών μπορούμε να πούμε ότι ανήκει πλέον στο παρελθόν.
Η σύνδεση των μοναδικών ποιοτικών χαρακτηριστικών του κρητικού ελαιολάδου με την υγεία, τον σύγχρονο τρόπο διατροφής και τον τουρισμό, είναι το άλλο μεγάλο ζήτημα για την περιοχή.
Τα αγροτικά προϊόντα για να αποδώσουν απαιτούν ποιότητα και ανταγωνιστικότητα σε όλα τα στάδια της οργάνωσής τους.
Η κατανόηση των νέων συνθηκών είναι απαραίτητο στοιχείο για να καταλάβουμε όλοι μας ότι πρέπει να σταματήσουμε να συντηρούμε τις ξεπερασμένες δομές του χθες.
Το παλιό, σε κάθε του μορφή, θα πρέπει να δώσει τη θέση του στο νέο.
Και νέο δεν είναι αυτό που προσπαθεί να επαναφέρει το παρελθόν, αλλά αυτό που θα εντάξει τη χώρα ομαλά στον κανονικό κόσμο.
Η πραγματικότητα όσο και να ξορκίζεται δεν αναιρείται απλώς γίνεται με καθυστέρηση και με μεγαλύτερο κόστος ο εναρμονισμός μαζί της.
Αρκετά κράτησε η εξαπάτηση των άναρθρων κραυγών και των εύκολων λύσεων, καιρός να σοβαρευτούμε.
