Η ιδιαιτερότητα της σχέσης πατέρα-κόρης

Της Όλγας Παρθενέα-Γεωργάτσου

Το να είσαι πατέρας δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά αν ο Θεός σου έχει χαρίσει μια junior έκδοση γυναίκας που από τα πρώτα λεπτά της ζωής της σου «ρουφά» κάθε απόθεμα ενέργειας και αγάπης. 

Όσο κι αν φαίνεται πως το μωρό του, η κόρη του, ήρθε στη ζωή για να τον... βασανίσει, στην πραγματικότητα ισχύει πως το πλάσμα που γεννήθηκε θα αποτελέσει τη νούμερο ένα θαυμάστρια του και τη γυναίκα που θα τον ερωτευτεί περισσότερο απ’ όλες.

Η ιδιαιτερότητα της σχέσης πατέρα-κόρης, παρότι έχουν γίνει προσπάθειες να εξηγηθεί επιστημονικά δεν έχει καταστεί δυνατό να αποκρυπτογραφηθεί πλήρως. 

Πολλοί λένε πως ο πατέρας είναι ο πρώτος έρωτας της κόρης, ενώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως οι γυναίκες στιγματίζονται από τα πρώτα χρόνια της ζωής που περνούν δίπλα του.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι για κάθε παιδί και πολύ περισσότερο για κάθε κορίτσι, ο πατέρας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή και καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο ως ενήλικας θα βλέπει, θα αξιολογεί και θα χειρίζεται τον εαυτό του.

Καλός πατέρας; Ευτυχισμένο παιδί.  

Ανάξιος μπαμπάς; Η ανάπτυξη μιας προβληματικής προσωπικότητας.

Ο πατέρας δεν είναι απλά ο άντρας της οικογένειας. Είναι ο ήρωας, ο δυνατός, ο άτρωτος χαρακτήρας που είναι πάντα εκεί για να προστατεύσει και να καθησυχάσει την κόρη του. 

Τουλάχιστον εκείνη έτσι το βλέπει. Ακόμα κι αν δεν το παραδεχτεί ποτέ. 

Αυτό και πολλά άλλα.

Του έχει μεγαλύτερη αδυναμία απ’ο,τι έχει σε οποιονδήποτε άλλο

Εντάξει, μπορεί να τσακώνονται, να φωνάζουν, να στεναχωριούνται και να λένε λόγια που πιθανόν μετανιώνουν το επόμενο λεπτό, όμως όλα αυτά είναι και θα παραμείνουν ασήμαντα μπροστά σ’ αυτά που νιώθουν ο ένας για τον άλλο. 

Η αλήθεια είναι πως για μια γυναίκα δεν υπάρχει μεγαλύτερη στεναχώρια από το να είναι τσακωμένη με το μπαμπά της. 

Στο 99,9 των περιπτώσεων (παρά τον γυναικείο εγωισμό), εκείνη είναι που θα υποχωρήσει πρώτη και θα τρέξει στην αγκαλιά του.  Ναι, αυτό το πλάσμα που μπορεί να βασανίσει οποιοδήποτε άλλο αρσενικό βρεθεί στο δρόμο του με τη γκρίνια, τις φωνές και τα πείσματα, στον πατέρα της δε μπορεί να κρατήσει μούτρα πάνω από μία ημέρα.

Ζει για να τον κάνει περήφανο

Από τον έλεγχο προόδου στο σχολείο, μέχρι τα Πανεπιστήμια, τα πτυχία και τις βραβεύσεις, όλα τους δεν θα είχαν καμία αξία αν οι γονείς έδειχναν να αδιαφορούν. Κάθε τι που καταφέρνει ένα παιδί στη ζωή του αξίζει γι’ αυτό στο έπακρο μόλις αντικρίσει το βλέμμα της υπερηφάνειας της μαμάς και του μπαμπά του. 

Οι κόρες δε, που από τη φύση τους είναι πιο συναισθηματικές δεν έχουν τίποτα καλύτερο από το να βλέπουν τους γονείς τους να χαίρονται και να είναι υπερήφανοι για όσα κάνουν εκείνες στη ζωή τους. 

Κάθε παιδί όμως χαίρεται να τους βλέπει χαρούμενους. Το μεγάλωσαν, το σπούδασαν, στερήθηκαν, προσπάθησαν να το μεγαλώσουν σωστά, μέχρι που έρχεται η ώρα εκείνο να «ανταποδώσει» όλες τις χαρές που του έδωσαν η μητέρα και ο πατέρας του.


πηγή: koolnews.gr

(Επιμέλεια: Μαριλένα)